Het inburgeringproces begint ....

Maandag 16 februari, 06.00 uur.. PIEEEEEEEEEEEEEEEEP, Ja daar gaat hij weer hoor. Altijd hetzelfde gezeur met zo’n wekker, ik moet mijn bed weer uit terwijl ik net zo lekker lag. Maar vandaag gaan we eigenlijk voor het eerst onze stageklas in en kennismaken met de mentor en kinderen. 7.15 uur aangekomen op onze stageschool. Hier worden we met een hartelijke en beleefde, ‘Goedemorgen dames’ begroet. We melden ons bij de directrice en Anne en ik lopen samen met de directrice naar de klas waar ik in kom te staan. De directrice haalt de mentoren erbij en we worden aan elkaar voorgesteld. Mijn mentor reageert meteen positief dus dat is al heel fijn. Ik sta al in mijn nieuwe stageklas met mijn mentor dus eerst maar even kennis maken. Het is een derde klas (in Nederland ong. groep 5). In mijn stageklas zitten 27 leerlingen in de leeftijd van 8 tot 12 jaar. Van te voren alvast gewaarschuwd, want het is geen makkelijk klasje. Dus ik ben benieuwd.
Mijn mentor vroeg of ik vandaag meteen kennis wil maken met de kinderen dus dan doen we dat maar. Ik heb niet echt iets voorbereid maar ach dat komt wel goed.
Tussen 7.30 uur / 8.00 uur, de school begint om 7.45 uur, komen de kinderen een beetje binnen wandelen. En ja dan staat er ineens een ‘bakra’ in je klas, dat is wel even anders natuurlijk.Tegen 08.15 uur legt mijn mentor de kinderen uit dat ik stage kom lopen in de klas. Er wordt ze verteld dat ze nu natuurlijk wel moeten laten zien hoe ze zich moeten gedragen, dat ze lief zijn voor mij, netjes gaan werken en alle lelijke manieren (zoals ze hier zeggen) buiten de klas moeten laten. Nu staren er ineens 27 paar ogen naar mij, dus ik zal me maar eens voor gaan stellen. Aan de kinderen heb ik een verhaal verteld over een oude Meneer uit Nederland waarin ook wat van mij terug kwam. Blijkt dat er niet vaak verhalen worden verteld in de klas, dus er komen al meteen verzoeken binnen voor nieuwe verhalen ;).
Na het verhaal nog even kort mijn hobby’s e.d. verteld en de kinderen vragen laten stellen. Ook heb ik wat vragen aan de kinderen gesteld en de kennismaking zit er wel op.
Ik had zo verwacht dat het vooral een dag van observeren zou worden, maar toch alweer een taal- en schrijflesje gegeven dus dat is dan ook weer leuk.
Bij thuiskomst natuurlijk meteen even de ervaringen weer gewisseld en daarna lekker relaxen, want morgen moeten we hopelijk voor de LAATSTE KEER op pad voor het MKV. De duimen gaan hier in ieder geval al rond dat het morgen echt geregeld is.
Ik ben vandaag, na ongeveer een week en lekke band gehad te hebben, toch maar eens naar de fietsverhuur gereden. Wat blijkt; heb ik niet eens een lekke band, heeft één of andere grapjas gewoon mijn ventiel losgedraaid en meegenomen. Ik voelde me toch een beetje blond moet ik eerlijk bekennen. Maar zoals er een mooi gezegde klinkt, alle ervaringen brengen wijsheid, kon ik ’s avonds Silke en Anne dan wel weer helpen. Ze belden en stonden met een lekke band bij de Ma-retraite Mall … Ja hoor ook geen ventielen meer te bekennen en wat toevallig dit ik nu net wist hoe dit moet. ;)

Dinsdag 17 feb, 07.30 uur de taxi toetert. Om 8.00 uur hebben we een afspraak bij de vreemdelingendienst een stuk buiten het centrum. Marijke en ik gaan alvast vooruit want de rest moest eerst nog even langs de bank. Aangekomen regent het ontzettend hard en staat er een rij van hier tot Tokio. Ook lekker. Maar na een paar minuten in de regen worden de deuren geopend en mogen alle stagiaires naar binnen. Dat komt goed uit. Wederom worden we van formulier naar formulier gestuurd om vervolgens mijn paspoort in te leveren. Na ongeveer twee uur wachten krijgen we eindelijk een nieuw nummertje voor de afhandeling, dus het begint er al op te lijken. Dan wordt er geroepen; NR 64!!!! Wij hebben 67 en 68 dus we zijn bijna aan de beurt. We zijn aan de beurt, er moeten nog een aantal papieren worden ondertekend, vervolgens alles nagelezen en overgeschreven worden en dan is het geregeld wordt ons verteld. We krijgen telefoon wanneer het helemaal klaar is. Er valt meteen een last van mijn schouders. Het is trouwens wel apart om te zien hoe hier alles nog werkt met een systeem van formulieren en papieren. Om het maar niet over de overvolle wachtkamer te hebben, dus toen we ons een weg naar buiten hadden gebeend waren we toch wel heel erg blij. Het is al te laat om nog naar stage te gaan, dus hebben Marijke en ik onze tijd verder maar doorgebracht in het Centrum van Paramaribo… zeker niet vervelend ;)

Woensdag en donderdag weer verder op stage. Ik heb woensdag nog niet heel veel les gegeven, af en toe wat lessen overnemen en afmaken dus dat is dan wel weer leuk. Het is eigenlijk ook pas de eerste week. Kan ik ook mooi wat observeren. Want het is toch weer een nieuw klasje. Donderdag echter al wel vanaf een uur of tien voor de klas gestaan en les gegeven aan de kinderen.

Vrijdag / donderdag rond 04.30 – 05.00 uur, het is in ieder geval al 20 februari. Ik schiet wakker, veel lawaai naast mijn raam. Honden die blaffen, ik hoor iemand lopen… en een paar tellen later een heleboel geschreeuw geroep en een super harde klap. Wat zou jij doen, ik laat die mensen maar lekker vechten ik kruip weer onder mijn deken.
Dan vliegt mijn deur in één slag open. Ja nu ben ik echt wakker. Na een heldere blik en een zucht van verlichting is het Tanja. ‘Laura, ze zijn iemand aan het arresteren!!’… mmm toch geen ruzie dan… Met dank aan onze oplettende buurvrouw en dappere buurman, is de politie een junk aan het oppakken die probeerde in te breken in ons mooie huisje. Onze huisbaas natuurlijk ook meteen erbij en alles is weer opgelost. Ik kan je één ding vertellen, ik vond het eigelijk best leuk om iemand opgepakt te zien worden, die probeert in te breken. En de politie is hier toch wel iets minder lief. :P

Vrijdag 20 februari, CARNAVAL……… om 16.00 uur worden Anne en ik op stage verwacht om alles mee klaar te maken voor de Carnavalsbazaar op stage. We hebben natuurlijk wel ons best gedaan om er goed uit te zien. Anne als tijger en ik als flowergirl, en deze combinatie zien ze hier niet vaak op de fiets rond rijden volgens mij. Dit resulteerde in een zeer lachwekkende rit naar stage. We waren een ietsepietsie laat, maar toch nog heeeeeeeel vroeg ;). De Bazaar begint om 16.30 uur, maar begint eigenlijk om 17.30 uur. We hebben wel heel veel plezier gehad en het was ook super gezellig. De leerkrachten waardeerden onze inzet en hulp heel erg. Zo erg dat ze zelfs dat we niet hoefden te helpen met opruimen :). Ik heb bij de disco gestaan en dit was zeer leuk. Ook is er nog een brassband geweest die echt SUPER goed waren.
’s Avonds lekker gestapt in Zsa Zsa Zsu, hier was de Mardi Gras party, zeker goed te doen!

Zaterdag 21 februari
Vandaag zijn we naar de carnavalsoptocht op het onafhankelijkheidsplein gaan kijken. Niet zo’n lange optocht als we in NL gewend zijn maar er hing wel een super sfeertje. Het zijn vooral de kinderen tot een jaar of 10-12 die verkleed zijn en mensen van Braziliaanse afkomst. In de kroegen ’s avonds liepen een paar mensen rond waar we over twijfelden of ze een carnavalspak aan hadden of niet ;). Maar we hebben vooral Anne haar verjaardag gevierd in de Starzz, la Caff en Zsa Zsa Zsu!
Zondag 22 feb, 11.00 uur, sta je dan in je pyjama ballonnen te blazen. Maar dat heb ik natuurlijk graag over voor mijn jarige huisgenootje. We hebben vandaag heerlijk gegeten bij een Italiaans restaurant. Maar vooral heb ik vandaag een TOP-mailtje met foto’s gekregen!!! Laura is aan het feesten in Suriname, maar ook lekker aan het carnavallen in TILBURG met mijn vriendinnetjes. Ja dat is magisch niet waar!?! Zie de foto’s als je me niet kunt geloven ;) want dat kan ik dan ook weer heel goed begrijpen. Echt helemaal top van jullie meiden!!!


Maandag 23 februari tot donderdag 26 februari. Even mijn stageweek samengevat.
Veel lessen gegeven, veel voor de klas gestaan, veel nieuwe ervaringen. Een stukje ‘onderwijscultuur’ opgedaan. Mijn mentor was twee halve dagen afwezig waarin ik de klas kon draaien dus dit was wel heel onverwacht maar super om te doen. Verder ook veel ervaringen gezien die thuis besproken konden worden met mijn huisgenootjes, die soortgelijke ervaringen opdoen op hun stageschool. De kinderen groeien hier in een totaal andere cultuur en met andere normen en waarden op. Er is dus ook geen vergelijking tussen Suriname en Nederland of Nederland en Suriname te leggen. Het is hier zeer leerzaam om stage te lopen en niet altijd makkelijk, maar ik ga echt met plezier naar mijn stage.
In het weekend is het klaslokaal geschilderd in een frisse lichtblauwe kleur. Dus maandag ben ik samen met mijn mentor aan de slag gegaan met het aankleden van het klaslokaal. Zelf heeft ze al kleedjes gekocht voor de tafels van de kinderen en het bureau. En we hebben de muren wat opgevrolijkt.
Ik ben op mijn stage verder gegaan met het invoeren van een beloningsysteem voor de groepen en individuele leerlingen. De kinderen reageren hier positief op, wat een stuk fijner werkt. Daarnaast samen met de kinderen en mijn mentor klassenregels gemaakt en deze ingevoerd.
Binnen de reken- en taallessen, geef ik nu ook enkele kinderen verlengde instructies en extra aandacht waardoor de leerlingen beter meekomen. Mijn mentor reageert tot nu toe overal heel positief op en dit is ook heel fijn samen werken. Donderdag moest ze achter naar huis want haar zoon was ziek geworden, dus heb ik verder de dag afgedraaid. Ik heb wat ‘actieve’ lessen met de kinderen gedaan. Meten in de realiteit, en werk samen beter. Zeer leuke resultaten en de kinderen waren ook zeer positief! Donderdag ook weer met de bus naar het schoolzwemmen en de officiële stagedagen zijn alweer om.

Woensdag 25 februari, 17.45 uur, tijd voor wat actie! Samen met Marcia naar de sportschool voor een lekker actief lesje steps. Ik moet zeggen het was heerlijk om weer actief aan het sporten te zijn. En zeker als je dan ook in de zon staat en de leraar er een lekker tempo opgooit!

Vrijdag 26 februari, excursie naar Torarica hotel, met de kinderen en mijn mentor hebben we een excursie gehad in het Torarica hotel.
De kinderen reageerden heel enthousiast toen ik op mijn fietsje aan kwam rijden en ook mee ging. De kinderen hebben een rondleiding gekregen op het terrein en een beetje achter de schermen mogen kijken. Bij de pier heb ik mijn fototoestel overgedragen aan de kinderen wat ze helemaal top vonden. En ik was natuurlijk een goed slachtoffer om gefotografeerd te worden. Toen kreeg ik nog de opdracht om de dolfijnen te fotograferen die de kinderen in de Surinamerivier zagen zwemmen. En ik moet zeggen, die wit golfslag lijkt ook zeer sterk op de vin van een dolfijn ;). Dus ook door deze fotograaf lukte het, jammer maar helaas, niet om de dolfijn vast te leggen. Haha.

Zaterdag 27 januari, weekend!! Eigenlijk zouden Eefke, Tanja, Marcia en ik vanochtend vroeg vertrekken naar Berg en dal. Maar dit gaat helaas niet door. Nu gaan we wel volgend weekend dus dat wordt helemaal top.
In de nieuwe planning hebben we zwemmen bij het vos, stappen in la Caff en Zsa Zsa Zsu opgenomen en dit is ons zeer goed bevallen. In de Zsa Zsa Zsu hebben we nog een deal gesloten met een jongen van de basketbal. Als wij (Marcia en ik ) morgen komen kijken, zorgt hij voor privé-zitplaatsen met een naambordje, eten en drinken naar wens ;). Dus dat is de planning voor morgen.

Zoals de titel verraadt, het inburgeringproces verloopt voorspoedig. Dus ik ben een beetje later met mijn verhaaltje deze keer. Maar toch nog best vroeg nietwaar?! ;)
Bedankt wederom voor alle leuke reacties en veel plezier met de foto’s ; http://picasaweb.google.nl/lauramattheeuwse/Week3En4Suri?authkey=Gv1sRgCJvs6YW497jTxQE#

Odi & bosi Laura