In the jungle, the mighty jungle..................

Een lang verhaal maar misschien waren het ook wel indrukwekkendste twee weken!!

Daar gaan we dan, rugzakken gepakt en proviand ingeslagen op naar Ligorio. Om 12.00 uur moeten we ons aanmelden bij Blue Wing. Eerst wegen dan ticket ophalen en naar de wachtruimte. Tegen 13.15 uur op naar het vliegtuigje (18 pers) en zitten we in de lucht voor we het weten. Na 45 prachtige vliegminuten over het oerwoud kwam daar de airstrip van Kajana in zicht. En jawel vanuit de lucht slechts een klein streepje gras ook op de grond bleek het niet meer te zijn. ;) Daar staan we (Marijke, Anne, Silke en ik) dan in Kajana op zoek naar een taxibootje naar Ligorio. De volgende 5-10 minuten al direct niets dan overweldigende en onbeschrijfbare natuur en indrukken. Heerlijk in het zonnetje in de korjaal. Wanneer we bij Ligorio aankomen is er net een vrouw met een paar kinderen haar vaat aan het doen in de kreek. Wanneer ze de boot zien maken ze direct wat ruimte voor ons helpen ze met dragen. Na een klimmetje en stukje door het dorp (de houten hutjes komen ons te gemoed en oude vrouw zit voor haar deurtje te breien) mogen we onze spullen in een stenen huis zetten van Silvester. (dit is dan ook het enige huis van steen in het dorp). Hij is niet op de hoogte van onze komst en zal een paar telefoontjes plegen. Ondertussen wachten wij even rustig af. Daarna gaan we lekker buiten zitten en komen er al direct wat kinderen aangesneld. Voor we het weten spelen we zakdoekje leggen (Res jawel, met jouw handdoekje) en ook schipper mag ik overvaren volgt. Dit vonden ze alle twee even hilarisch en wij ook. Ik werd er meteen vrolijk van. Na een ruim uur rennen en spelletjes in de hete zon, vonden de meisjes en meiden het tijd worden voor het invlechten van onze haren. Onvoorstelbaar hoe goed deze dames daar al in zijn. De jongens kwamen ondertussen al een heleboel boxen, high- en lowfives bij me halen ;)
Hierna nog lekker gekletst en oa heb ik nog heel wat ‘vliegtuigjes’ rondgevlogen. Tegen een uurtje of half 4 begonnen we wat honger te krijgen en hebben we een broodje gegeten. Silvester vertelde ons ondertussen dat Thomas Alinki (red. Schoolhoofd) met de boot onderweg is en ook vandaag aan zal komen maar vanwege de tijd mogen we vandaag in het huis slapen. Daarna werden we nog voorgesteld aan andere leerkrachten en de kapitein (bascha) van het dorp. Na een dag vol met indrukken, lekker mn bedje opgemaakt en in slaap gevallen.

Dinsdag 05-05, een vroege morgen, 06.30 uur. Buiten is het dorp al volop in leven. De andere meiden slapen nog dus ik maak alvast even een rondje. Een vrouw is haar was al aan het ophangen, een andere man en vrouw stampen met 2 grote houten palen voedsel, kinderen spelen al vrolijk buiten (in onderbroekje of niet), kleine meiden lopen rond met hun nog kleiner broertje en een vrouw loopt me voorbij met een grote emmer water op haar hoofd. Terug binnen wachten er alweer kinderen om te spelen. Tegen half 10 een lekker crackertje met pindakaas en daarna op naar de kreek voor de afwas. Op de weg terug groeten veel mensen ons, en jawel ook Thomas Alinki komen we tegen. Een paar uurtjes later komt hij nog even met ons praten. – Morgen begint de school er zijn 2 leerkrachten tekort dus of wij dan die klassen willen overnemen. Voor het slapen gaat hij nog overleggen en hij laat ons even de school zien.
Voor 4 uur hebben we ook een bootje geregeld. Op naar Awaradan en Peti! Awaradan is een toeristenoord met stroomversnelling. En Peti is een sula (dam/rotsen/stroomversnelling) Dus dit is heerlijk drijven in de stroomversnelling, chillen in de natuurlijke jacuzzi en ’t bubbelbad en glijden van de rotsen/bladerenglijbaan. Dit alles puur natuur! Onvoorstelbaar echt een paradijsje op aarde. Tegen 19.00 weer terug naar Ligorio en mogen we nog een nachtje in het huis blijven.

Woensdag, 7.00 uur, PIEP!!!!!! Klaar maken om les te geven. Enkele schoolkinderen komen al kijken of we klaar zijn. Bijna 07.45 dus op naar school. 08.00 uur iedereen is nog druk met elkaar aan het praten, dan gaat de bel. Alle kinderen gaan keurig in de rij en mr. Thomas Alinki komt aan het woord. Hij heeft een aantal mededelingen. De ‘4 nieuwe juffen’ (wij dus) worden welkom geheten en moeten we onszelf even voorstellen. Marijk een ik zullen klas 1 overnemen en Silke en Anne de kleuters. De volgende mededeling. Er wordt geen les gegeven vandaag!!! Dus ik den HUH?? Hoezo?!?!. Blijkt dat er nog niet is schoongemaakt en de leerkrachten willen/kunnen zo geen les geven. Dus iedereen kan weer naar huis! Een beetje vreemd en heel jammer. Hierna ben ik met Marijke een rondje door het dorp gaan lopen. Ik waan me even in het prehistorisch dorp, maar het feit dat we daarna zomeer de jungle inlopen zet met weer met 2 benen in het binnenland van Suriname. Daarna lekker naar de kreek en hebben we de rest van de dag aan het water doorgebracht. Zwemmen met de kinderen, op jacht naar verse mope’s en awarra’s, rennen en duiken van de rotsen. De gedachte; “dit zie je alleen op tv en in boeken” blijft door mijn hoofd gaan, maar toch sta ik er nu middenin. ’s Avonds kregen we nog bezoek van Pete (Amerikaan van peacekorps) en Ronald (ontmoet bij Peti en gids bij de Mets en woont in het dorpje naast Ligorio) Met Silke en Pete ook nog bij de band (drummers) gaan kijken en gedanst, Super hoe deze jongens op hun zelfgemaakte instrumenten zo’n prachtige muziek kunnen maken. Ik zit in Suriname maar bevind me even in Afrika.

Donderdag 07 mei, 07.00 uur. Piep!!!!!!. Vandaag dan toch echt de klas in, voor het eerst sinds 6 april :O krijgen de kinderen weer les! Vandaag was echt super bijzonder. De kinderen in de 1e klas spreken (eigenlijk) geen Nederlands (op 2 kinderen na die je wel kunnen verstaan). Dus daar sta je dan op zoek naar een manier om te kunnen communiceren tussen Saramacaans en Nederlands. Wat veel creativiteit vergde voor het geven van de lessen en het communiceren zelf. Toch hebben we veel gedaan met de kinderen. Een letterman gemaakt, voorgelezen, rekenopdrachtjes, tekenen. Maar niet alleen de taal lijkt een barrière. De vragende blikken krijgen meer begrip als je aan een kind uitlegt dat ze haar naam moet opschrijven, maar blijkt dat ze geen Nederlands spreekt, wij geen Saramacaans en blijkt dat ze nog niet kan schrijven, geen naam, geen zinnen. Alleen al deze schooldag is er één om nooit te vergeten. Het leventje in Ligorio is me trouwens al aardig eigen. Niet de luxe van een fornuis, magnetron, douche en toilet. Maar doen met wat je hebt en leven in en van de natuur. Met een bak vangen we regenwater op als drinkwater, het olielampje geeft voldoende licht en het koken op ons gaspitje lukt ook heel aardig! De trommelmuziek maakt de avond wederom compleet!

Vrijdag 08 mei, Switch! Vandaag start ik in de kleuterklas. Maar eerst weer zo’n ongelooflijke morgen buiten voor ons hutje. Beneden bij de kreek zijn de vrouwen alweer aan het werk en vaart er een bootsman weg. Hoor ik al die verschillende dierengeluiden, genieten van de rust, het water en het bos. De eerste kinderen uit de omringende dorpen wachten al voor de school en dan is het voor ons ook tijd om te gaan, want de eerste bel wordt geluid.
In de kleuterklas is er aan materialen niets tekort. Dit is de klas van Anna (een Belgische, die hier les geeft en de kleuterschool mee op heeft gezet, maar nu nog in de stad is). De kinderen begrijpen zelfs al beter Nederlands. We zijn begonnen met het zingen van wat liedjes. Ik heb ze ‘Tjoep, zegt de vlieger aangeleerd en een ‘versnellende versie van Hoofd-schouders-knie en teen. Dit vonden ze hilarisch en leverde een hoop gelach op. Na het zingen las Marijke een boekje voor en daarna ben ik met de kinderen woordjes gaan hakken en plakken. In de klas is ook een Saramacaanse dame die Anne helpt met de klas. Ze keek ons nog wat vragend aan dus wij de speelwerktijd werkjes uitgedeeld en de kinderen zijn druk bezig geweest. Na de pauze wisselde Marijke en Silke van klas en ging ik door met een telopdracht in de kring, met de kinderen zelf en hun handen en voeten! Erg leuk om te doen en de kinderen waren ook lekker betrokken. Hierna tijd om tanden te poetsen!! Met z’n allen buiten op de boomstam en maar poetsen en spoelen! We hebben de dag lekker afgesloten met buiten spelen.
Monseigneur Bisschop de Becker komt laten in de middag aan dus de kinderen mogen wat eerder naar huis, zodat ze weer op tijd terug kunnen zijn en Mr. Thomas wil ons ook nog even spreken. Hij biedt zijn excuses aan dat niet alles is gelopen zoals hij wilde en nodigt ons uit voor de verjaardag van de Hoofdkapitein. De hoofdkapitein is kapitein van de 7 dorpen van het Gran Rio gebied!
Eigenlijk zou Pete ons gisteren wat dorpjes laten zien, maar hij is niet geweest, dus toen we Ronald tegen kwamen leid hij ons door wat dorpjes en verteld natuurlijk ook een hoop. Ook brengt hij ons naar een winkeltje waar we een flesje rum kunnen kopen voor de hoofdkapitein (traditie). Terug bij Ronald’s huis heeft zijn moeder voor ons een echte Saramacaanse maaltijd gekookt. Echt super lief! Na het eten snel langs ons hutje en even omkleden want het is bijna 8 uur en Mr. Thomas zou ons dan op komen halen voor het feest. Maar tja, aan de Surinaamse ‘wel een tijd, maar geen klok’ ben ik ondertussen ook al gewend dus dat het over 21.30 uur werdt ipv 20.00 uur keek ik niet meer op ;).
Het feest was echt super om mee te maken. Eerst binnen bij de kapitein, waar we natuurlijk de rum gaven. Er werd veel gezongen en gedanst en daarna mochten we proosten met champagne. Daarna lekker naar buiten om verder feest te vieren.

Na een mooi feestje is het dan eindelijk zover! We gaan vandaag (zaterdag) naar Senteadam!!! In de ochtend om half 9 vertrokken met de boot, samen met Ronald, Hendrik en Pete. Eerst naar Awaradan om nog wat spullen te halen. Daarna door naar Peti, waar de mannen hun krachten voor het eerst moesten tonen ;)! Alle spullen haalden we samen uit de boot en de mannen sleepten daarna de boot over de dam heen. En dus weer alle spullen in laden en verder in onze uitgeholde boomstam! Maar tja, dan stoot ik weer lekker klunzig mijn teen tegen een rots onder water. Iets harder dan gehoopt, dus nagel los gestoten. Uit het water wordt het al aardig blauw en begint het best te bloeden, dus maar even snel een gaasje en tapeje eromheen. De tocht gaat verder en is echt onbeschrijfelijk mooi. Net zoals de rest van dit weekend en omdat ik deze woorden anders wel heel vaak ga gebruiken even een beetje samenvattend wat we allemaal hebben gedaan. (Maar onthoudt tijdens het lezen, ONBESCHRIJFELIJK MOOI :p)
Aangekomen bij de Senteadam. WOOOOOOOOOOW. We zijn de dam opgeklommen over de rotsen en door het water en een geweldig gevoel als we boven op de hoogste rots staan (foto krijgen we nog ;)). Hierna onze hangmatjes klaargemaakt en lekker zwemmen en vervolgens ook gaan vissen voor ons diner. En wat wordt er gevangen?! Jawel Piranha! Dus Hendrik heeft een heerlijke piranhasoep met rijst gemaakt en we hebben allemaal lekker gesmuld!
’s Avonds veel plezier met een spelletje kingzsen, daarna nog wat gekaart, gekletst en heerlijk opwarmen bij het kampvuur! Daarna lekker mn hangmatje in gedoken, want het ontbijt staat voor 8.00 uur!
06.30, daar zitten we (Marijke en ik) dan, ’s ochtends over het water te staren vanaf de rotsen, beide erover fantaserend om langer te blijven hier in de jungle. Gelukkig durft Marijke het als eerste te vragen, dus dadelijk ook de rest maar even vragen, want wij willen wel!
Na het ontbijt is het tijd voor een flinke wandeling, jawel ik ga mee op jacht! En niet over paadjes maar gewoon kriskras door de jungle en als het nodig is maar even een paadje hakken! Na deze wandeling (niets gevangen) heerlijk gebaad in de rivier. Ronald en Hendrik gingen vissen, wij nog even chillen, genieten, zwemmen en spullen opruimen ! Op de terugweg hebben ze nog 2 toekans geschoten. Tja in eerste instantie denk je misschien zieling dat zo’n mooie tropische vogel wordt neergeschoten. Maar al snel het besef dat het voor hier heel normaal is en de mensen zo aan hun eten komen.
Toen kwam nog een onverwachts gelukje. We gingen nog niet terug naar Ligorio, maar we mochten nog een nachtje slapen op Awaradan! Een zeer gezellig avond met zeer weinig slaap ;).
Ook hebben we besloten dat Marijke en ik nog een weekje blijven en Anne en Silke gaan alvast terug naar de stad.

Mmm tja de maandagmorgen was wel iets zwaarder ;)! Na een korte nacht, vroeg in de boot om op tijd in Ligorio te zijn. Jawel we zijn op tijd, 7.55 uur. Dus Marijke en ik snel in wat andere kleren, een broodje in de mond en op naar het nieuwe schoolgebouw. Dit wordt vandaag ingewijd door de bisschop! We zijn net op tijd dus dat komt allemaal goed.
Na deze plechtigheid horen we dat ook wij met ons 1e klasje het nieuwe gebouw in mogen, dus hup hup hup met z’n allen snel even alles verhuizen. Dat gaat hier heel gemakkelijk en snel. Ook hebben we even snel een praatje gemaakt met de bisschop en met zuster Egno. Mensen blijven het super vinden dat we hier zijn :D.
Marijke is vandaag begonnen met een lesje over het lichaam en lichaamsdelen. De kinderen vonden het best wel lastig, maar vonden het leuk en deden hun best. Hierna ben ik verder gegaan met hoofd-schouders-knie en teen. Voor de kinderen is het Nederlands gewoon nog steeds heel lastig, maar in deze vormen kunnen we de kinderen wel het beste betrokken houden. Verder zijn we ook nog flink bezig geweest met rekenen en aan het einde hebben we ze lekker buiten laten spelen.
Tijd voor het huishouden!!! Stukje zeep bij de hand, vieze kleren mee, en ook de vaat, dus op naar de kreek We hebben een mooie rots uitgekozen en ik moet zeggen, hij heeft heel goed dienst gedaan als wasbordje!!
’s Avonds hebben Marijke en ik onze heerlijke ‘wereldberoemde’ spaghetti klaargemaakt hahaha. Zelfs Hendrik die nog nooit spaghetti had gegeten durfde een hapje mee te eten ;)!!! Tja wij kunnen natuurlijk ook zeer goed koken op ons gaspitje :D:D.

Dinsdag 12 mei! Vandaag is Meike jarig!!! Maar helaas kan ik geen bereik vinden om even te bellen. Maar dat ga ik helemaal goed maken in NL. Ook is het weer een stagedag vol uitdaging voor ons. Want dat het hier zwaarder is zo alleen in een klas met Saramacaans sprekende leerlingen kun je toch wel stellen. Maar ook is het super gaaf om met z’n tweeën manieren te vinden om de kinderen wat bij te brengen en lessen te geven. Wat ik echt merk is dat, hoe meer dagen we hier zijn, hoe meer we leren, en hoe meer inzicht je krijgt in de school en het onderwijs. Ik ben begonnen met het alfabet. Dit leek echter nog vrijwel onbekend voor de leerlingen. Dus flink oefenen dan maar. Iedere leerling maakte een letter voor het alfabet, en het alfabetliedje hebben dan in onze lesdagen ook veel herhaald! Ook aan de getallen moet nog flink gesleuteld worden, dus ook hiermee hebben we de klas versierd!
’s Middags zijn we naar Moitori gelopen. Hier heeft Mr. Frits een leerwerkplaats opgezet voor jongeren. (houtbewerking, brood/bakkerij, naaiatelier) Pete zou ’s middags komen, maar toen we geen Pete zagen zijn we zelf op pad gegaan, want we kennen de weg voort heel aardig. Eerst liepen we naar Kajana en daar kwamen langs Hendrik. Hij gaf ons trots een rondleiding door Kajana en Kosindo (waar we de scholen bezochten en met de leerkrachten spraken en donderdag les mogen gaan geven), Begoon en we eindigde in Deboo bij Pete’s hut. Hij had voor ons twee verse kokosnoten verzameld dus Marijke en ik hebben deze heerlijk opgedronken.
Voor vanavond had Pete beloofd voor ons te koken ;) haha. Ook Hendrik at mee, dus wij gesmuld van rijst met bruine bonen, worstjes, knoflook en gember!! Wederom een gezellig, laat avondje!

Woensdag duiken we nog één keer onze klas in, en dit keer samen met Pete. Om een beetje goed te maken dat hij gister niet op was komen dagen, mag hij vandaag voor ons tolken in de klas. Ook vandaag weer druk bezig met de kinderen in de klas, vandaag weer alfabet, maar ook veel gedaan aan rekenen en lezen. Voor de pauze kwam de kleuterjuf mij nog uit de klas halen. Marijke was net les aan het geven en ze vroeg of ik ‘even’ naar de kleuters wilde komen voor een liedje.
Je weet dat het gebeurt, maar toch schrik je er weer van wanneer je de kleuterklas binnenkomt, je de juf nog net een kind ziet slaan en er al een paar kinderen huilen. Tot aan de pauze heb ik verder de kleuters gedraaid en alvast werk klaargelegd voor na de pauze.
Aan het einde vertellen we de kinderen dat dit onze laatste lesdag is zeggen we alvast gedag voor in de klas met een heleboel high-fives. In ons hutje gekomen zijn we alle twee echt bekaf van de afgelopen dagen. Het was echt super om te doen en leerzaam. Maar zijn blij dat we even lekker kunnen liggen. Daarna op naar de kreek om lekker te baden, we hebben gegeten en zijn naar Kajana gelopen, want vanavond gaan we met de groep van Ronald mee naar een culturele avond in Deboo. In Kajana kwamen we Ronald + groep toevallig al tegen dus konden we even meelopen nar Kosindo. Hier mochten we mee-eten, maar we hadden al gegeten helaas. De avond was vol traditionele zang en dans. En ook Pete en Hendrik zagen we in Deboo dus nog even snel wat nakletsen en daarna lekker slapen in de hangmat.

Dondag 14 mei. De laatste lesdag! Vandaag in de ochtend op de kleuterschool in Kosindo en ’s middags naar Kajana. In Kosindo zagen we echt al veel van de Nederlandse onderwijsvorm terug in de klassen. Materialen, dagpictogrammen etc. De groepen zijn ook lekker klein. ’s Middags in Kajana (1 eerste klas, 1 combinatie 2,3 en 1 combinatie 4,5) ging Marijke naar de eerste klas en ik naar combinatie 2,3. Van de leerkracht mocht ik voor deze middag de lessen van de tweede klas op me nemen. Dit was echt super om te doen. Het waren maar 8 kinderen en ze konden goed met elkaar mee. Ook de Nederlandse taal wordt hier veel beter gesproken en heerst er een heel rustige sfeer over de gehele school. Een mooie afsluiting van super indrukwekkende, leerzame, vermoeiende, verwonderende stageweken. Eigenlijk zou een ieder de kans moeten hebben om dit twee weken mee te maken!
Een prachtige middag, want er ligt een hele mooie uitgeholde boomstam op ons te wachten om door het water en in het zonnetje met ons naar Tapawatra en de Gran Dan te varen :P:P:P
Eerst naar de Tapawatra sula een rotsformatie van ik denk wel meer dan 100 meter lang waar de Gran Rio en de Pikin Rio samen komen en zorgen voor heel wat stroomversnellingen. Daarna terug richting de Gran Dan, hier mochten we heerlijk plonsen. In het midden van de Dan is een mega versnelling en ook wij durfden het aan om hierin te springen. Echt een adrenalinegevoel :D. Je wordt eerst door de stroming naar beneden getrokken en daarna omhoog geduwd. Dan proberen eruit te zwemmen. Ik sprong als eerste en kwam er best aardig uit. Je voelt dan pas echt wat voor een kracht water heeft, dat was echt heel gaaf. Marijke werd alleen iets verder meegesleurd door het water en ging ook wat vaker kopje onder. Maar een paar meter verder kwam ze gelukkig ook weer rustig boven water bij de rotsen. Dit was echt megavet!!!
’s Avonds voor de laatste keer m’n hangmatje ingedoken. Deze ga ik zeker missen, want ik heb er de afgelopen twee weken heerlijk in gelegen in ons hutje!

Vrijdag zijn we nog één keer naar Moitori gelopen, hebben we alles opgeruimd en afscheid genomen van alle leerkrachten in de klassen. Op het nippertje laat ik dan met een hele mooie (lees klunzige) actie mijn telefoon sneuvelen in het midden van de jungle, maar dat is het ergste niet. Maar ben nu dus weer terug bij mijn oude NL-nummer!
Dan voor de laatste keer op naar de kreek om op de boot naar de airstrip te wachten. Met toch wel wat pijn in het hart nemen we afscheid van dit super mooie plekje in Zuid-Amerika en keren we terug naar de stad, waar ons nog één weekje staat te wachten.

’s Avonds zijn Marijke en ik eerst een lekker pizza gaan eten, dat ging er na twee weken wel in. haha Daarna nog lekker met z’n zessen op stap geweest, een beetje gedanst en lekker gekletst.
Zaterdag mochten we allemaal mee met het schooluitstapje van de stageschool van Silke en Marijke en hebben we heerlijk liggen chillen bij de badplaats Republiek. Morgen (of je voor jullie alweer vandaag) vertrek ik met Marijke en Tanja naar Blanche Marie om onze laatste trip te maken! Woensdagavond keer ik weer terug in ons huisje en dan wordt het donderdag en vrijdag pakken, nog even de stad in denk ik zo en een beetje chillen! Wie zal het zeggen, maar de kans is groot dat dit mijn laatste verhaaltje was en dat de laatste avonturen in real life terug in Nederland volgen ;) !!
De tijd is gevlogen en vliegt nog steeds. Ik wil iedereen super bedanken voor alle leuke reacties, hier op de site, via mail, sms of gewoon via thuis! Tot over een weekje!!!!

Natuurlijk laat ik jullie niet achter zonder (de prachtige bij dit verhaal horende) foto’s;
http://picasaweb.google.nl/lauramattheeuwse/Week14En15StageEnReisNaatHetBinnenlandLigorio?authkey=Gv1sRgCMr548mgtsPSdQ#

Bigi Brasa Laura