Zeeschildpadden,apen,anaconda,luiaard en vogelspin

Alweer een verhaaltje?!? Ja alweer een verhaaltje ;) Omdat ik naar het binnenland zal/zou gaan en toch alweer een heleboel heb beleefd een verhaaltje. (natuurlijk om jullie te besparen dat je vierkante ogen gaat krijgen alleen al van het lezen van een waarbenjij.nu verhaaltje ;) )

Zoals gezegd weer een heleboel beleeft. Dinsdag had ik een soort van ‘afvinklijstje’ in mijn hoofd. Ja ook hier in Suriname is het voorgekomen ;).
Zoals gezegd moesten we nog achter onze verblijfsvergunning aan. Na eerst weer een aantal keer van het kastje naar de muur te worden gestuurd en weer terug, krijgen we antwoord!!! Wat een schok, wat een verbazing, wat een onwerkelijk verschijnsel, en wat een afwisseling! :D
Maar wat blijkt ligt onze vergunning al een hele tijd klaar, maar een telefoontje plegen naar de aanvragers is natuurlijk ook lastig :S… Maar nu hebben we de vergunning donder 23 april opgehaald, dit kreeg vrijdag nog een vervolg maar na uren wachten op stempels heb ik nu een officiële verblijfsvergunning voor een jaar! Dus wie weet blijf ik nog een jaartje ;) hahaha nee hoor over een maandje sta ik weer op NL-bodem!
Ook mag ik het DVD-tje van ons TV-debuut hier in Suriname op gaan halen, dus deze zal ik zeker met jullie delen wanneer in weer in die Nederlanden ben ;)

Vervolgens was het ook nog tijd om een telefoontje naar het binnenland te plegen voor de stage! Jawel ook ik zal straks gewoon bereik hebben, midden in de jungle van Suriname :O!
De verblijfsplaats is geregeld, dus hangmat en klamboe mee. Ook heb ik even naar eten geïnformeerd. In het dorp kunnen we rijst, bruine bonen en sardine krijgen. Dus als we ook iets anders willen eten, moeten we dit meenemen vanuit de stad. Dat wordt donderdag dus nog even inkopen doen en veel genieten van rijst, bruine bonen en sardines :P. Er zijn in het dorp zeker mensen bereid die met ons daar de omgeving willen laten zien en op pad willen gaan, dus dat wordt vast en zeker top!
Vrijdag 24 april zouden Anne en ik met Blue Wing naar Cayana vliegen en van daaruit de rivier oversteken naar Ligorio. En rond zaterdag 2 mei zullen we weer richting de stad vertrekken, precies weten we het nog niet dat ligt een beetje aan de omstandigheden, de boten, wat hebben we al kunnen zien van de omgeving etc, etc. Wel hebben we via Sharif een plekje waar we op de terugweg (over water en land) kunnen overnachten. De terugreis zal waarschijnlijk 2 of 3 dagen in beslag nemen. Dat ligt deels bij onszelf en deels aan de vaarmogelijkheden, de stroming, het weer. Het wordt vast en zeker een zeer mooi en spannend avontuur. Maar nu zit ik hier zaterdag 25 april nog gewoon achter mn laptop een WBJ.nu verhaaltje te tikken. Hoe dat komt?!?
Maandagmiddag 20 april, ik bel met de directeur of alles geregeld is; Ja alles is geregeld!
Maandagavond 20 april; We hebben een mailtje terug van Anna (een Belgische die al een jaar lesgeeft in Ligorio), wat leuk dat jullie komen, ik ben nu voor het eerst sinds 2 maanden op internet, dus je kunt me beter bellen.
Maandagavond 20 april; Anne en ik bellen naar Anna. Ze verteld ons dat de school volgende week nog gesloten zal zijn. HOEZO!?!?!? Blijkt dat alle leerkrachten nu in de stad zijn want ze hebben nog geen loon ontvangen en gaan pas terug als dat is gebeurt. Dus geen leerkrachten geen school. De directeur wilde ons niet in de weg staan met de tijd, dus vond het prima als wij kwamen. Alleen is het voor ons wel lastig om stage te lopen als er geen kinderen in de lokalen zitten ;).
Met Anna hebben we voor dinsdagmiddag afgesproken.
Dinsdagmiddag; Anna is bij ons op bezoek en verteld ons een heleboel verhalen over Ligorio, waardoor ik nog meer zin heb om te gaan. Bijvoorbeeld St. Theodam, waar wij ook heen zullen gaan (ja daar zitten we rondom ons heen 5 uren van de bewoonde wereld af :D dus eten wat we vangen en zelf een hutje bouwen om te slapen)

Conclusie; Ticket voor vrijdag is geannuleerd, Marijke gaat nu ook met ons mee, dus we zijn met z’n drieën :D en we gaan een weekje later. We vliegen nu maandag 4 mei, want vrijdag 1 mei is het hier dag van de arbeid en dan gaan er geen vluchten. Dus ik kan nog wel gewoon gaan, alleen wat later!!! En we zijn heel blij met het contact met Anna!

Nu eerst de vorige week. 12 t/m 19 april;

Op woensdag 15 april, Tanja, Marijke Eefke en ik zijn de stad door gegaan en hebben ons als echte toeristen gedragen vandaag ;). Langs het onafhankelijkheidsplein voor foto’s, tempels bezocht (we mochten helaas niet binnen en de mensen wilden ons ook niet veel vertellen) langs oude en gerenoveerde kolonistenhuizen.
Ook is het de dag dat de moeder van Marijke (Els) aankomt en ze is jarig vandaag. Dus wij (Marijke, Eefke, Tanja en ik) naar het hotel om te zorgen voor een verrassing. We mochten eerder al de kamer op zodat we deze konden versieren met ballonnen en slingers. Ik had ook nog even snel een bloemetje gehaald en Marijke had leuke cadeautjes en taart gehaald en we hadden een briefje geschreven om Mevr. Elsen te feliciteren namens het hotel en vandaar de verrassing ;) haha! Naar verwachting komt ze rond half 7 aan, dus wij om half 6 / 6 uur even snel naar beneden om wat te eten en vervolgens snel de sleutel afgeven, afspreken dat ze bellen als ze ingecheckt zijn, zodat wij voor een totale verrassing kunnen zorgen en op naar de kamer. Maar……. half 7 geen Els, 19.30 uur geen Els, Marijke kreeg bericht dat ze twee uur vertraging hadden. Oke, dan kunnen we nog even rustig wachten….
21.00 uur nog geen Els en na drie films op de hotelkamer te hebben gekeken begonnen we toch wel een beetje moe te worden, want we zaten er al vanaf 16.30 uur.
Marijke pleegde nog even een telefoontje naar haar moeder om te peilen waar ze waren, en ze gingen pas net het busje in bij het vliegveld. Dat was dus minstens nog een uurtje wachten. Ik nog even snel op de fiets om wat drinken en lekkers voor ons te halen. Rond 22.00 uur ging plots de telefoon, wij natuurlijk weer stijf van de spanning, ik nam de telefoon aan en hoorde fluisterend; “Ze gaan NU de lift in”. Dus wij snel alle lampen en tv uit, op het balkon en de zenuwachtige lachjes proberen stil te houden ;). De moeder en tante van Marijke openende de deur. Totaal verbaasd en in de veronderstelling dat het echt het hotel was, totdat wij natuurlijk zingend tevoorschijn sprongen. Het was een zeer geslaagde verrassing!!! :D

Zoals ik zei hebben we Blanche Marie verschoven en jawel op woensdagmiddag heb ik via Sharif nog kunnen regelen om donderdag en vrijdag naar Galibi te gaan.
Galibi bestaat uit 2 dorpen, Langemanscondre en Christiancondre. En hierbij is een groot legstrand van zeeschildpadden. Er komen in totaal 4 soorten zeeschildpadden in verschillende tijden hun eieren leggen. Het legseizoen is zo vanaf februari tot en met juli. Nu is het de tijd van de ‘Greenturtle’. Dus eerst 4,5 uur hobbelen in de bus naar Albina om vervolgens in een uur en een kwartier naar Galibi te varen.
's Avonds hebben we nog een rondwandeling gemaakt door de (indianen)dorpen onze gids komt zelf oorspronkelijk ook uit Galibi en kon ons super veel vertellen, over het dorp, medicinale planten, de leefgewoonten etc etc! Echt gaaf.
Ook heb ik in het dorpje nog een luiaard vast gehad, aapjes die op m’n schouders sprongen, een anaconda (wurgslang) vast gehad en om m’n nek en een vogelspin gespot! :D

Daarna even snel eten maar nu is het dan toch echt tijd voor de schildpadden. (dat vond ik als voormalig schildpaddenspaarster natuurlijk echt vet). Om 8 uur vertrokken met de boot (het is al donker) en om half 12 waren we terug. We hebben over het strand gelopen op zoek naar schildpadden, we hebben er in totaal 4 gezien (Greenturtles), 2 gewoon op het strand en 2 die aan het graven en leggen waren. Dat is zo onwerkelijk en machtig om te zien!!!! Bij eentje mocht ik haar ook aanraken, want als ze aan het leggen is zijn ze in trance. De gids had 1 schildpad gemeten en ze was zo rond de 1,25 / 1,35 meter.
Toen we tegen half 12 terug waren hebben we het diner gehad (Surinaamse maaltijdsoep) en daarna nog gezellig gekletst met locals en toergenoten onder het genot van een heerlijk Parbo-biertje.
Vrijdagochtend, tijd voor de wandeling naar de dorpsgrens. Onderweg weer veel informatie over Suriname en Galibi wijzer geworden. Toen in de boot en op naar Frans-Guyana!!! Frans-Guyana is nog steeds Frans grondgebied en valt dus ook onder de EU.
Daar hebben we rond gelopen door de stad Saint-Laurent. Met een euro!! (jawel voor het eerst sinds drie maanden) een croissant gekocht en de gevangenis waar Papillon zat (Camp de la Transportation) bezocht en een rondleiding gehad, Toen weer terug naar Suriname om weer naar Paramaribo te gaan ;) Het waren echt hele gave dagen!

Vandaag (vrijdag) komt ook onze nieuwe huisgenote aan. Ze zou in de middag aankomen dus ik dacht dat ze er al wel zou zijn, maar dit was nog niet. Ik was best moe van de trip, dus vroeg mijn bedje in gedoken. Word ik toch midden in de nacht wakker, hoor ik iemand tegen mijn raam tikken. “Rot toch even op bij mijn raam”, was het eerste dat ik dacht. “Ik ga midden in de nacht dus echt niet kijken wie er aan mijn raam staat, dacht ik bij mezelf.” Toen hoorde ik, “hallo hallo?” Oke ik uit mijn bed, gordijn een stukje opzij, wie ben jij? “Fred, is Sharif thuis, ik kom een meisje brengen die bij jullie komt wonen.” Ooooh nu komt mijn goede humeur weer boven ;) hahah en ik open de deur. Aangezien ik Sharif wakker had gemaakt, maar hij weer terug zijn bed in dook, heb ik Nadia maar binnen gelaten, de kamer gewezen, huisrondleiding ;) en hebben we zitten kletsen tot jawel 10 uur ofzo!!! Ze had 13 uur vertraging.. pfff gelukkig geen SLM voor ons!

In de weekenden hebben we heerlijk gestapt, veel gezwommen, genoten van het lekkere weer en ’s avonds lekker een dutje gedaan in mn hangmat. ;)
Met Eef het zwembad onveilig gemaakt met onze synchroonzwemkunsten en onze kapperskunsten :D:D:D. En met Tanja een stapmarathon gestart van woensdag t/m zondag (wij zijn nu bij de zaterdag aan gekomen en we houden het nog goed vol ;))
Ook wilde ik zondagochtend (19 april) naar de vogelfluitwedstrijd op het onafhankelijkheidsplein gaan kijken. Dit is elke zondagmorgen. Dus ik na een lange stapavond ;) toch vroeg mijn bed uit, snel een wasje gedaan, gedoucht en op mijn fietsje. Sta je dan om kwart over 9 aan het onafhankelijkheidsplein, terwijl iedereen de vogeltjes alweer in de auto’s zet. Mmmm, dit was dus een flinke misser. Een man vertelde me dat ze elke zondag voor 7 beginnen ongeveer. Oke dat is de volgende keer dus stappen.. nog een uurtje wakker blijven en dan naar het plein ;) haha.

Geniet van de foto’s voornamelijk van de trip en tot het volgende verhaaltje!!!!
http://picasaweb.google.nl/lauramattheeuwse/Week11En12Galibi?authkey=Gv1sRgCJKX36byk8flHA#

Bigi Brasa Laura!!!